شهید محمدرضا زمانی
زندگینامه
اي پروانگان عاشق شهادت گواراي وجودتان باد! شهادت در راه خدا آرزوي همه بزرگان و عالمان ديني بوده است، زيرا كه به قول امام اوج بندگي است، بندگاني كه از زمان هبـوط آدم بر اين كره خاكي، در فكر عروج بودند و بار امانت الهي را با خلوص تا سـرمنزل مقـصود بردند. آنها توانستند بنده خالص خدا شوند و آنگاه لايق درگـاه احـديت گـشتند و حيـات جاودانه يافتند و بر مائده خلد جاي گرفتند و به همراه پيامبران در هر صبح و شامي نظر به خدا مي افكنند .شهيد محمدرضا زمانی يكي ديگر از شهداي سرزمين پاك و آلاله خيز این دیار است که در اولین روز از ماه اسفند سال 1344 در روستای ولایتمدار «محمدآباد» از توابع شهرستان طبس متولد شد، خانوادهای اصیل و مذهبی داشت و از همان ابتدا در حال هوای مذهبی خانواده رشد كرد و دوران ابتدایی را در زادگاهش گذراند.
فقدان مدرسه راهنمایی در محل سكونتش، امكان ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر را از او سلب نمود، بنابراین برای گذران زندگی، كار ساختمانی را پیشه نمود و با كسب درآمد كمك كار خانواده‌اش شد.
وقتی انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و رژیم خودكامه‌ی ستم‌شاهی سرش را از این آب و خاك بدامان اربابانش كشید، او به جهت حفظ و حراست از دستاوردها و ارزش‌های انقلاب در بسیج نام‌نویسی كرد وی خستگی‌ناپذیر بود. علاقهی قلبی‌اش به این نهاد برآمده از متن انقلاب او را بر آن داشت بیشتر وقتش را در اختیار این نهاد گذارد. دلش از علاقه به خاندان عصمت و طهارت(سلاماللهعلیهم) مالامال بود و در هر جا چراغی برای اهل بیت(سلاماللهعلیهم) روشن بود او از جمله افرادی بود که خالصانه حضور داشت و روحش پیوندی معنوی و با محبت به معصومین «ع» داشت.
محمدرضا نماز را عاشقانه می‌خواند و در انجام امور خیر پیش‌قدم بود. هنگامی‌كه دست‌های پلید جنایتكار صدام امریكایی با بی‌شرمی، به خرابی شهرهای میهن اسلامی پرداخت و آتش جنگ زبانه كشید، داوطلبانه به آموختن فنون نظامی روی آورد.
او كه آغازگر راهی به سوی نور و مینو شده بود با همه‌ی توانش به تعهدی كه با خداوند داشت عمل می نمود. مدتی را به پیكار جهاد علیه خصم دون مشغول شد، پس از چند ماهی به زادگاهش مراجعت نمود.
شوق و ذوق خدمت سبب شد، تا به منظور حراست از اسلام و كیان میهن اسلامی برای بار دوم عازم مناطق نبرد حق علیه باطل گردد. در این مدت، سلحشور و بی‌باك بر دشمن متجاوز تاخت و دلیرانه دفاع کرد و در آرزوی « لقاء‌الله » از صفیر گلوله‌ها، فریاد سلاح‌ها، غرش تانكها و خروش آتش‌بارها نهراسید و به پیش تاخت، تا سرانجام به روز 8/5/ 1362 در جبهه مهران، عملیات «والفجر 3 » در یك چشم به هم زدن به برادران رفته پیوست و شربت شهادت را نوشید. پیکر مطهرش در تاریخ 13/5/1362 بر دستان امت حزب الله طبس تشییع و در جوار آستان مبارک حضرت حسین‌ابنموسی‌الکاظم «ع» به خاک سپرده شد
‹پروردگار در انوار رحمت خویش جاودانه‌اش بدارد›
