شهید علی اکبر قاضی زاده
زندگینامه
بیست و هفتمین روز از مرداد ماه سال 1335 بود که خداوند متعال دُردانه ای را به خانواده مذهبی و متدین غلامرضا قاضیزاده در شهر دارالمومنین طبس هدیه کرد که ارادت خانواده به ائمه اطهار «ع» باعث شد نام دلربای علیاکبر را برایش انتخاب نمایند.
خداوندا نمیدانم چه حکمتی است که هر جا نام علیاکبر بر زبان جاری میگردد، دلها روانه دشت کربلا شده و به یاد گریههای جانسوز ارباب بیکفن کنار نعش علیاکبرش، اشک از دیدگان جاری میشود.
هیچ‌کس نمی‌توانست تصور کندکه این دُردانهی تازه تولد یافته بتواند روزی که اسلام و انقلاب به خون و فداکاری نیاز دارد، همچون علیاکبر آقا اباعبدالله الحسین «ع» از جان گذشته و برای بقای اسلام و دین و انقلاب فداکاری نماید. وی در کانون گرم خانوادهای مذهبی و بیآلایش رشد کرد و وقتی به سن قانونی رسید برای کسب علم و دانش و معرفت راهی دبستان شد و تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد ولی به علت مشكلات اقتصادی خانواده نتوانست ادامه تحصیل دهد لذا جهت كمك به خانواده مشغول «قالیبافی» گردید.
پس از مدتی با فراگیری كارهای مكانیكی و تعمیرات ماشین، تغییر شغل داد و در كنار فعالیت‌های شغلی، در مجالس سیاسی، مذهبی و مرثیه‌خوانی امام حسین «ع» حضور پرشوری داشت.
در سال 1353 به خدمت مقدس سربازی رفته پس از اتمام خدمت، به شغل آپاراتی مشغول شد، وی با همكاری مردم و دوستان خود توانست قبل از زلزله سال 1357 طبس، هیئت مذهبی «طفلان مسلم» را تشكیل داده و در برپایی مراسمات مذهبی نقش بزرگی را ایفا نماید.
در زلزله ویرانگر سال 1357 طبس، مادر و دو برادر خود را از دست داد و این حادثه که همزمان شده بود با شروع جریانات سیاسی و انقلابی در شهرها، خللی در اراده علیاکبر برای پیگیری مسایل دینی و مذهبی و سیاسی وارد نکرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشكیل كمیته انقلاباسلامی برای پاسداری از ارزش‌های اسلام به استخدام این نهاد مقدس در آمد و بعد از مدتی از طریق این نهاد عازم مناطق جنگی كشور شد و پس از فداكاری‌های زیاد در تاریخ 18/12/1365 در منطقه فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر مطهرش در تاریخ 26/12/1365 بر دوش امت شهیدپرور طبس تشییع و در محل آستان حضرت حسین‌بن موسی‌الكاظم «ع» به خاك سپرده شده است. از این شهید بزرگوار یك دختر و یك پسر به یادگار مانده است.
یادیاران سفر کرده بخیر
