شهید محمد رحیمی
زندگینامه
متجاوزان براي نابودي انقلاب و اسلام هجوم همه جانبهي خود را بـه كـشور عزيزمـان ايران آغاز كردند. آنها آمدند تا با اسلام و آرمانهاي مقدس جمهوري اسلامي مبـارزه كننـد اما غيرت و جوانمردي نهفته در ذات ايراني و رهبري پيامبرگونه امام عزیز آنها را متوقف كـرد و آنها نه تنها نتوانستند به اهداف شوم خود برسند بلكه اين تجاوز در يك نگاه باعث انسجام، همدلي و رويش و بالش محبت و برادري ملت سلحشور ايران شد . به راستي يكايـك مـردم اين سرزمين دَين خود را به دين و ميهن خويش چه خوب ادا كردند و از ميـان ايـن امـت، شهيدان گوي سبقت را از همگان ربودند و با خون پاك خويش پيـروزي و تـداوم اسـلام را بيمه كردند. محمد رحیمی يكي ديگر از رادمردان و فرزندان پاك اين امت خداجو است كـه از دل كوير هميشه سبز طبس به سوي آسمان پر كشيد تا بـه بركـت خـونش اقتـدار حكومـت اسلامي پايدار بماند.
محمد در تابستان سال 1347در خانوادهای مذهبی و در روستای محمدآباد طبس دیده به جهان گشود و دوران کودکی را در دامن پر از مهر و محبت مادر و در سایه پدر زحمتکش و متدین خود سپری کرد. وی نیز همچون هم سن وسالان خود، پس از اتمام دوران كودكی، وارد مدرسه شد تا علم و دانش فرا گیرد.
تحصیلات ابتدایی را در روستا گذراند و برای ادامه تحصیل در دوره راهنمایی راهی شهر طبس شد اما پس از دو سال به علت فاصله روستا تا شهر و نبود وسیله نقلیه مناسب جهت ایاب و ذهاب مجبور شد ترك تحصیل نماید.
پس از ترک تحصیل به كمك پدر در امر دامداری و كشاورزی پرداخت. عشق به ائمه اطهار «ع» بخصوص سالار شهیدان در وجودش موج میزد با شور و اشتیاق خاصی در مجالس مذهبی و عزاداری شركت مینمود و از هیچ كوششی در كمك به محرومین و نیازمندان دریغ نمیورزید. وی پس از عضویت در بسیج و فراگیری آموزشهای نظامی بعنوان تك تیرانداز به جبهههای حق علیه باطل عزیمت نمود، تا بدین وسیله به ندای امام زمان خود لبیك گفته و او را در مقابله با دشمنان دین خدا و كشور یاری نماید.
وقتی انسان در میدانهای نبرد قدم بر میدارد این حکایت برایش زنده میشود که خون این عزیزان، ایثارهای این دلاوران، دعاهای شب این رزمندگان و نماز آنان برای چیست؟ این مردان از چه قماشی هستند که در جایجای ایران زمین، کربلایی دیگر ساختهاند؟ وقتی به هدف مقدس آنان پی میبریم دوست داریم از شرم، خون سرخمان روی صورت و گونههایمان بدود سرخی آن سیاهی صورتمان را شستشو دهد.
در مدت حضورش در جبههها رشادتها و دلاوریهای بسیار از خود نشان داد و سرانجام پس از پنج ماه مجاهدت در راه خدا در تاریخ 26/10/1365 در عملیات كربلای پنج و در منطقه شلمچه بر اثر اصابت تركش به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیكر پاك و مطهرش پس از 12 روز در تاریخ 8/11/1365 بر دوش امت حزبالله طبس تشییع و در جوار مرقد آستان حسینبن موسیالكاظم «ع» به خاك سپرده شد.
یادیاران سفر کرده بخیر