شهید محمدحسین محمودیان
زندگینامه
به راستي كه جريان جنگ بستري بـود بـراي آزمـايش امـت سلحـشور ايـران. در ايـن بحبوحه، مردان مرد از قاعدين جدا شدند و فوج فوج به اسـتقبال خطـر رفتنـد تـا در بـستر حوادث آبديده شوند آنان مرگ را به سخره گرفتند و همه متاع خويش را به ميدان آوردنـد تا با خداي خويش معامله كنند و نعيم پايدار الهي را خريداري كنند . شهيد محمودیان يكي از ابرمردان مجاهد فيسبيل الله بود كه متاع جانش را با خداوند خويش معامله كرد تا در اوج سعادت به بالاترين ارزشها و فضائل دست يابد، اين بسيجي مخلص درآخرین روزهای بهار 1345 در شهرطبس که مّزین است به قدو م مبارک وبارگاه ملکوتی آقا حسینبنموسیالکاظم «ع» پابه عرصهی وجود گذاشت. ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت «ع» سبب شد که او را محمدحسین بنامند. محمدحسین دوران كودكی را در دامان پر از مهر مادری مهربان و در زیر سایه پدری فداكار سپری كرد و در هفت سالگی راهی مدرسه شد تا علم و دانش بیاموزد.
دورا ن نوجوانی وی همزمان بود با شكوفا شدن انقلاب اسلامی و وقوع زلزله‌ی دلخراش سال 1357 طبس كه مادر، برادر و خواهرش را در این حادثه غمبار از دست داد و در عزای بهترین عزیزانش به سوگ نشست. طولی نكشید كه بر اثر سختی‌ها، پدرش نیز دارفانی را وداع گفت و سختی زندگی او را در برگرفت. اما علی‌رغم همه این سختی‌ها از انجام وظیفه دینی و اسلامی خود غافل نمی‌شد، او در تمام صحنه‌های انقلاب در پایگاه‌های مقاومت بسیج، نماز جماعت و مراسم مذهبی فعّالانه شركت می‌كرد. وی با تمام مشكلاتی كه برایش وجود داشت و بدون بهره‌مندی از محبت پدر و مادر، تحصیلات خود را تا سطح تربیت معلم ادامه داد.
هنگامه‌ی تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعث به سركردگی استكبار جهانی، به حمایت از اسلام و انقلاب، آستین همت بالا زد و به صف رزمندگان جبهه‌های حق علیه باطل پیوست و در لشكر پنج نصر خراسان سازماندهی و وارد میدان نبرد با متجاوزان گردید. پس از چهار ماه و بیست و دو روز ایستادگی در برابر دشمن متجاوز در تاریخ 28/2/1365 در منطقه حاج عمران بر اثر تركش خمپاره به لقای دلدار رسید. شهید محمودیان رایحه‌ی دل انگیز جاودانه‌ی فلاح سعادت را در طلوع خونین شهادت شنید و به حریم لطف الهی كوچ كرد.
پیكر مطهر این شهید عزیز در تاریخ 6/3/65 بر دوش امت خداجوی تشییع و در جوار آستان حسین‌بنموسی‌الكاظم «ع» به خاك سپرده شد. برای این شهید شاهد، زندگی جاودان و حیاتی پر از گلهای سرخ بهشتی آرزو می‌كنیم.
