شهید غلامرضا نوروزی ثانی
زندگینامه
نیمه اردیبهشت سال 1345 بود که چشمان پدر و مادر به تولد دُردانه روشن و منور گردید که ارادت به ساحت مقدس آقا علیبنموسیالرضا «ع» باعث شد تا منصب غلامی و نوکری ولی نعمتمان را به او ارزانی داشته و او را با نام پرافتخار و زیبای غلامرضا صدایش کنند. غلامرضا دوران کودکی را در فضای شهر زیبای طبس و در کانون گرم خانواده سپری کرد و شش بهار از عمرش گذشت که برای کسب علم و دانش بهمراه همسن وسالانش وارد مدرسه شد و موفق شد تحصیلات خود را تا كلاس سوم راهنمایی ادامه دهد و سپس ترک تحصیل نمود.
غلامرضا جوانی كوشا و زرنگ بود که اوقات فراغت از تحصیل را صرف امور نقاشی ساختمان می‌كرد. وی که با تربیت صحیح اسلامی رشد کرده بود توفیق داشت در همه مراسم مذهبی و مجالس عزاداری سالار شهیدان «ع» شركت فعال داشته باشد، زلزله وحشتناک طبس در سال 1357 باعث شد که مادر عزیز و گرانقدرش را از دست داده و او که 11 سال بیشتر نداشت داغدار کسی شد که همه وجودش بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل بسیج با ثبت نام دراین مدرسه عشق نامش را در طومار لشکریان مخلص خدا ثبت نمود و ضمن شرکت در کلاسهای آموزش نظامی، در امور گشت و نگهبانی در پایگاه محلهی سکونتش حضوری چشمگیر داشت.
علی رغم اینکه سن و سال زیادی نداشت لکن موفق شد سه بار به جبهههای نبرد حق علیه باطل عزیمت نموده و از اسلام و انقلاب دفاع نماید، تا اینکه سرانجام در عملیات والفجر یك در منطقه شرهانی تاریخ 24/1/1362 با اصابت تركش خمپاره دشمن، روح ملكوتیش به دیار حق شتافت و جامة جانش به هنر شهادت مزّین گردید، و شربت شهادت را نوشید
پیكر پاك شهید نوروزی شش روز پس از شهادت در تاریخ 30/1/1362 پس از تشییع جنازة با شكوهی توسط مردم قدرشناس، در جوار آستان حضرت حسین‌بن موسی‌الكاظم «ع» به خاك سپرده شد.
‹درودی جاودان نثار روح پاكش باد›
