شهید غلامرضا صفری

شهید غلامرضا صفری

زندگینامه

در یكی از روزهای خوب خدا به سال 1342 در خانواده‌ای مذهبی و كشاورز در روستای شیرآباد از توابع بخش مركزی شهرستان طبس متولد گردید. با توجه به عشق و علاقه خانواده به وجود مبارك امام رضا ^«ع»  و ارادت به خاندان عصمت و طهارت ^«ع» نام فرزند را غلامرضا گذاشتند.

غلامرضا دوران خوش کودکی خود را در فضای روستایی بی­آلایش و در خانواده­ای مذهبی و زحمتکش سپری کرد و هنگام رفتن به مدرسه که فرا رسید به همراه سایر دوستان هم سن­ و سالش عازم دبستان روستا شد تا علم و دانش آموخته و بتواند برای جامعه خدمت کند. وی تحصیلات خود را تا دوره راهنمایی ادامه داد.

عقربه­های ساعت به سرعت می­گذشتند که ناگهان ساعت: 19:36 دقیقه روز ۲۵ شهریور سال ۱۳۵۷، زمین لززه­ای به شدت 8/7 ریشتر شهر طبس و روستاهای مجاور آن را ویران کرد. غلامرضا تصمیم گرفت با توجه به حجم خرابی­های پیش آمده و فشارهای روحی و اقتصادی خانواده و علی‌رغم میل باطنی خود، ترک تحصیل نماید.

وی به كار بنایی مشغول شد و همزمان با كارگری و بنّایی و كمك به خانواده نقش مؤثری در فعالیت‌های مذهبی، قرآنی وراهپیمایی‌های دوران انقلاب اسلامی داشت. غلامرضا فردی بسیار مهربان و دوست داشتنی بود که همه اقوام و خویشان از مهر و محبت ایشان بهره می‌بردند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طبس در آمد و بعد از طی دوره‌های آموزشی، عازم جبهه‌های جنگ گردید و در لشكر ویژه شهدا بین رزمندگان به شجاعت و رشادت معروف شد. پس از دلاوریها و فداكاری بسیار در تاریخ 25/12/63 در عملیات «بدر» منطقه شرق دجله بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسید.

شهيدان، آنان كه از خاك تا خدا را در لحظه­اي در نورديدند و به وسعت بال فرشته­هـا رسيدند، آنان كه بوي بهشت را و نبض صداي فاطمه(سلام­الله­علیها) را در عطر چفيه­ي سفيدشان مي­شـود شنيد سرشار از شوق، فاصله خاك تـا افـلاك را پيمودنـد و بـا خـون خـود بهـشت و روزي جاودان را خريدند و به ما درس آزادي و آزادگي و شجاعت دادند. باشد كه ما بتوانيم پاسدار ارزشهاي به دست آمده باشيم. ان­شاء­الله

پیكر رشید این شهید سرافراز در منطقه ماند و مفقودالاثر اعلام شد. تا این كه بقایای جنازه پاك و مطهّرش پس از مدت نه سال دوری از وطن و انتظار خانواده و یگانه فرزندش در تاریخ 12/8/72 تشییع و در گلزار شهدای طبس در جوار آستان حسین‌بن­موسی‌الكاظم ^«ع» به خاك سپرده شد.

گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهید

«من براساس رسالت و مسئولیتی كه حس نمودم در راه الله برای پاسداری از انقلاب اسلامی كه خونبهای هزاران شهید و مجروح است، به طور داوطلبانه به غرب كشور آمدم و به دفاع پرداختم. من گام نهادن در این مسیر خدایی را یك فریضه می‌دانم. در این راه اگر دشمن را شكست دهیم پیروزیم اگر به ظاهر شكست بخوریم و كشته شویم باز هم پیروزیم.»

وصیت‌نامه شهید:

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم

وَ لَا تحَسَبنَ‏َّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتَا  بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ(169)

 [قرآن کریم سوره شریفه آل عمران]

  هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده‏اند، و نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند.  

با درود و سلام فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامي اميد و نورچشم مستضعفان جهان امام خميني و با درود به روان پاك شهداي جبهه­هاي حق عليه باطل در جنوب و غرب كشور اسلامي­مان. آنچه را كه هم اكنون اينجا مي­نويسم اميدوارم كه روزي مورد استفاده قرار بگيرد چون هيچگاه دوست نداشته­ام و ندارم كه در مرگ طبيعي از دنيا بروم و خدا مي­داند كه هر بار كه اسم شهدا و يا چهره نوراني آنها را مي­بينم برخودم مي­لرزم و احساس شرم مي­كنم. خدايا؛ توفيق شهادت را به من بده.

و اما  امام علي(سلام­الله­علیه) مي­فرمايند: مبارزه كنيد و بگذاريد به جاي لكه ننگ دامن شما آغشته به خون باشد.

امام حسين(سلام­الله­علیه) مي­فرمايند: اگر دين محمد(صلی­الله­­علیه­وآله­و­سلم) جز با كشته شدنم قوام  نمي­يابد اي شمشيرها مرا برگيريد.

امام خميني فرمودند: ما همچون سيلي به صدام و حزب بعث خواهيم زد كه ديگر بلند نشود.

شهيد يعني حاضر، گواه، شاهد، الگو، و شهادت حركتي است در گريز از پوسيدگي­ها كه شهادت اوج حركت يك انسان است. من بر اساس رسالت و مسئوليتي كه حس نمودم در راه الله و براي پاسداري از انقلاب كبير اسلامي كه خونبهاي هزاران كشته و مجروح است بطور داوطلبانه در غرب كشور آمدم و به جنگ عليه ضد خدا پرداختم. من گام نهادن در اين مسير خدايي را يك فرضيه مي­دانم. در اين راه اگر دشمن را شكست دهيم پيروزيم و اگر به ظاهر شكست بخوريم و كشته شويم باز هم پيروزيم.

پدرم، مادرم، برادرانم و خواهرانم بعد از شنيدن مرگ من خواهش مي­كنم اشك نريزيد. زيرا امام بزرگوارمان در سوگ فرزندش اشك نريخت چون مي­دانست رضاي خداوند در اين امر مي­باشد. امام عزيزمان را لحظه­اي تنها نگذاريد و از او جدا نشويد و به اين نور حق که در زمین تجلي يافته چنگ زنيد تا از ظلمات به روشنائي و نور هدايت شويد. من از خداوند سپاسگذارم كه به من جان داد تا فداي اسلام كنم و درضمن شما بايد از آن كساني كه براي امام حسين(سلام­الله­علیه) نامه فرستادند و از آن كساني كه حضرت علي(سلام­الله­علیه) را تنها گذاشتند نباشيد كه جواب دادن آن در پيش خدا خيلي سخت است.

سفارشي هم به همسر مهربانم؛ همسرم اگر نتوانستم حقي كه بگردن من داشتي ادا كنم مرا ببخش. از خداوند متعال برايم طلب آمرزش و مغفرت بخواه و اگر خداوند فرزندی داد اگر پسر بود نام او را محمد و اگر دختر بود نام او را سمیه بگذار و اگر زنده ماند او را حسين­وار و زینب­گونه تربيت كن تا شايد وقتي كه بزرگ شد راه مرا ادامه بدهد. از قول من از اقوام و خويشان و دوستان خداحافظي كنيد و اگر كسي از من طلبكار بود طلب او را بدهيد و اگر كسي طلبكار باشد و نيايد بگويد در روز قيامت مديون خواهد بود.

دوباره تكرار مي­كنم تنها سفارشي كه دارم اين است كه امام امّت را تنها نگذاريد و تنها نارضايتي در زمان حيات آن بود كه كساني را مي­ديديم كه در لباس اسلام هستند ولي در باطن همچون صدام هستند و ضربه به انقلاب اسلامي مي­زدند.

درخاتمه از تمامي دوستان و آشنايان طلب آمرزش مي­كنم و از آنها مي­خواهم كه هميشه دنبال امام حركت كنند و به همين فعاليت­هاي نسبي اكتفا نكنند و هميشه براي خدا كار بكنید مخصوصا در مساجد محل كه به راستي مسجد سنگراست بايستي آن را حفظ كرد.

يا الله؛ مي­ترسم آنطور كه غلام بايستي در مقابل اربابش اداي وظيفه بكند نكرده باشم كه نكرده­ام و حق غلامي را ادا نكرده باشم. ترسم از آن است كه نكند بر اثر سنگيني گناهانم نتوانم سبك شوم و به سويت پرواز كنم. خدايا رضايت را در اين ديدم كه به جبهه بيايم و اگر رضايت تو در شهيد شدنم است مرا ببر و اگر رضاي تو در ماندنم است مرا نگهدار و متوجه­ام باش.

در آخر از پدر و مادرم و دیگران که من نتوانستم حق آنها را انجام دهم خيلي معذرت مي­خواهم و مرا بايد ببخشيد. در پايان از همگي شما التماس دعا دارم.

خدايا خدايا تا انقلاب مهدي حتي كنار مهدي خميني را نگهدار

از عمر ما بكاه بر عمر رهبر بيفزا

رزمندگان اسلام پيروزشان بفرما

غلامرضا صفري

25/5/1363