شهید عباسعلی قوسیان مقدم
نام پدر: مهدی
ولادت: 19/1/1315
شهادت: 8/4/1361
محل شهادت: کویر طبس
مزار: آستان مقدس حضرت حسین ابن موسی الکاظم «ع» طبس_ رواق شهداء
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیاء عِندَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ ﴿آل عمران١٦٩﴾
هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
زندگی‌نامه
سال جدید از راه رسید و بوی عطر بهار نارنج و بهار طبعیت همه شهر را پر کرده بود که خداوند متعال در 19/1/1315 فرزندی را به خانواده مهدی قوسیان در محله بازک شهر طبس عنایت کرد که ارادت قلبی خانواده به اهل بیت «ع» خاصه آقا قمربنیهاشم او را عباسعلی نام نهادند. خدای رحمت کند پدر ومادرانی که در انتخاب نام برای فرزندانشان دقت میکردند.
عباسعلی چه اسم زیبا و با وقاری، اسمی که هر گاه بر زبان جاری میشود دلها روانه نهر علقمه شده و به یاد قامت خمیده آقا سیدالشهداء «ع» کنار نعش سقای دشت کربلا قطرات اشک از چشمان جاری میشود.
جو مذهبی خانواده‌اش سبب شد، تا از همان آغاز حیات با تربیتی دینی و اخلاقی رشد نماید. عطر همیشه بهاری بود كه حتی سرمـای زمستـان هم حریف شـادابی و پـایـداریش نمی‌شد. در گیرودار حادثه‌ها، در دوران رژیم ستم‌شاهی تجربه آموخت و در بوته‌ی آزمایش آبدیده‌تر شد و سرافراز بیرون آمد.
در سن 19 سالگی لباس مقدس سربازی به تن كرد تا با خدمت به خاك پاك ایران دَین خود را به وطنش ادا نماید. شوق خدمت او را بر آن داشت تا خدمت در ژاندارمری را انتخاب و به استخدام این نیرو درآید.
فردی از تبار نیكان روزگار خویش بود كه در خدمت به خلق و افزایش امنیت جامعه‌ی مستضعف، حریص و خستگی‌ناپذیر بود.
پس از مدتی به خاطر شایستگی به سمت رئیس پاسگاه روستای حلوان منصوب و پس از پنج سال فرماندهی پاسگاه جوخواه را عهده‌دار گردید.
خدمات صادقانه و خستگی‌ناپذیرش همچنان ادامه داشت تا این كه مأموریتی تازه یافت و به منظور مبارزه با سوداگران مرگ عازم كویر طبس گردید در تاریخ 8/4/61 طی نبردی دلیرانه با قاچاقچیان مواد مخدر، آن چشم‌های روشن و مهربان فرریخت وآن روح دلاور و سترگ آزاد شد و شربت شهادت را نوش جان کرد. شجاعتش، ایثارش، خضوعش، اخلاصش، هر كدام هزاران خاطره در یاد دوستانش نشانده است كه هرگز فراموششان نخواهد شد.
اي شهيدان، اي وارستگان، اي پيوستگان به حق، اي شمايي كه از هر چه «تعلق» بـود رها شديد و در آبي آسمان به پرواز درآمديد، اي اهالي پـرواز، بـر كـدام تـارك افـق ايمـان آويختيد كه توانستيد از خندههاي شيرين فرزنـدانتان از چـشمهـاي نگـران مادرانتـان و از دلشوره آرام همسرتان دل بكنيد . آري پرواز شد سهم شما و ماندن سهم ما، هجرت براي شما مقدر بود و صبر بر داغتان براي ما تقدير شد
پیکر پاکش پس از تشییع بر روی دستان مردم فهیم و قدرشناس طبس در جوار ملکوتی امامزاده آقا حسینبنموسیالکاظم «ع» به خاک سپرده شد. از این شهید عزیز پنج فرزند به یادگار مانده كه نیك مردی از آنها به نام محمدحسین که عضو سپاه پاسداران بود با نوشیدن شربت شهادت همراه با پدرش به بارگاه ملكوتیان راه یافته است.
«شادمانی روح درد كشیده‌اش هماره باد»
