شهید حسین توتونچی
زندگینامه
اي حسين«ع» در عاشورا چه كردي؟ كه هنوز عاشقان راه حق براي احقاق آرمـانهـاي دين، عاشوراي تو را سرلوحه آمال خويش قـرار دادهانـد و فرزنـدان راسـتين اسـلام و غيـور مردان غرورآفرين اين سرزمين زيباترين چكامههاي خود را در عشق به همرهي تو سـرودند تا دين بر جا بماند تا آرمان سلسله جنبـان انقـلاب بـه بـار بنـشيند و تـا هميـشهي تـاريخ «غيرت» از صحنه هاي رزم اين شيرمردان بر تارك تاريك اين جهـان بيـاويزد تـا «هويـت» خود را در پناه اين از خودگذشتگيها پيدا كند.
حسین توتونچی یکی دیگر از آلالههای این دیار است که چهارمین روز از فروردین سال 1344 که بوی عطر بهار نارنج فضای شهر و پس کوچه آن را فراگرفته بود در یك خانواده مذهبی و زحمتكش متولد شد که عشق به ساحت مقدس حضرت سیدالشهدا «ع» اورا حسین نامیدند، دوران كودكی را در آغوش مادری فداکاری و پدری متدین سپری کرد.
حسین که فرزند دوم خانواده بود در سن 6 سالگی دوشادوش هم سن وسالانش پا به دبستان گذاشت و تحصیلات خود را تا كلاس دوم دبیرستان در شهر طبس با موفقیت ادامه داد. از آنجائی كه عشق و علاقه‌ای نسبت به امام و انقلاب اسلامی داشت با عضویت بسیج مشغول آموزش عملیات نظامی گردید و بلافاصله به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طبس در آمد.
وی از همان آغاز جوانی طرفدار محرومان و مخالف طاغوت و طاغوتیان بود، با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بارها عازم مناطق جنگی كشور شد تا این كه در عملیات والفجر در واحد اطلاعات عملیات، پیشاپیش ظفرمندان اسلام و بعد از رشادتهای زیاد بر اثر تركش خمپاره دشمن در تاریخ 21/11/64 در محل جزیره ام‌الرساس به آرزویش رسید وشربت شهادت نوشید. پیکر پاک این شهید عزیز پس از طی یک مراسم با شکوهی تشییع و با همان لباس غواصی در جوار آستان حسین‌بن موسی‌الكاظم «ع» به خاك سپرده شد. روحش شاد راهش پر رهرباد.
گزیده‌‌‌ای از وصیت‌نامه شهید
امیدوارم ملت عزیز قدر انقلاب و امام را بدانند و همیشه پیرو روحانیت متعهد باشید. گول منافقان و ضدانقلاب را نخورید. وحدت را به هر قیمتی كه شده حفظ كنید كه دشمنان به شدت از آن می‌ترسند. مساجد را پر كنید و در بسیج شركت كنید. برادران پاسدار و بسیجی این را بدانند كه تنها میدان جهاد، جنگ نیست كه بالاتر از آن خودسازی و خداشناسی است. جهاد اكبر و مبارزه با نفس است كه امیدوارم به این مهم نائل شوید.
وصیت‌نامه شهید
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
وَ لَا تحَسَبنََّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتَا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ(169) [قرآن کریم سوره شریفه آل عمران]
هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زندهاند، و نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
با سلام به پيشگاه مقدس امام زمان(عجّلاللهتعالیفرجهالشریف) و نائب بر حقش امام خميني و سلام فراوان بر شهداي گلگون كفن از صدر اسلام تا شهداي كربلاي ايران.
خدايا حياتمان را سعادتمند و مرگمان را شهادتمند قراربده.
به نام تو اي خلّاق بيهمتا، ميدانم كه به خودم ظلم كردم و بنده خوبي برايت نبودم. احكامت را زير پا گذاشتم و يا به آنها بي اعتنا بودم و يا اينكه سبك شمردم و شكر هيچ يك از نعمتهايت را به جا نياوردم. لحظه، لحظه تصميمگيري و زمان، زمان حركت است. اگر يك دم غفلت كنم و هواي نفساني بر من چيره شود نه اين دنيا را خواهم داشت و نه آخرت را. دنيا محل گذر است پس بايد حركت كرد و به صف جهادگران پيوست. اكنون يومالله ديگري است كه پيرو يوم الله امام حسين(سلاماللهعلیه) است. امروز روز امتحان هر شخص و پاسخ به نداي «هَلْ مِنْ نَاصِرٍ یَنْصُرْنِی»حسين زمان است. بايد اسلام را ياري كرد. امروز تمام كفر عليه اسلام برخاستهاند. امروز اسلام عزيز به دست ما سپرده شده است. خداوندبزرگ به من توفيق داد تا به ياري حسين زمان بشتابم. راهم راه امام حسين(سلاماللهعلیه) و انشاءالله پايان كارم، رسيدن به امام حسين(سلاماللهعلیه) است.
ملت عزيز و شجاع ايران؛ امروز خون حسين(سلاماللهعلیه) و ديگرشهداي مظلوم، ما را ميخواند و مستضعفين جهان ما را به ياري ميطلبند. امروز سياهان آفريقا، آوارگان فلسطين و ديگر مظلومان جهان همه و همه از ما كمك ميخواهند. كيست كه ساكت بنشيند و حركتي نكند. پس شما عزيزان براي ياري اسلام چون گذشته به پا خيزيد و شرِّ ظالمان را از سرملل مسلمان و مستضعف كوتاه كنيد كه در اين صورت خدا شما را ياري خواهد كرد.
اميدوارم ملت عزيز قدر انقلاب و امام را بدانيد و هميشه پيرو روحانيت متعهد باشيد. گول منافقين و ضدانقلاب را نخوريد. وحدت را به هر قيمتي كه شده حفظ كنيد كه دشمنان به شدّت از آن ميترسند. مساجد را پر كنيد و در بسيج شركت كنيد.
برادران پاسدار و بسيجي اين را بدانيد كه تنها ميدان جهاد، جبهه و جنگ نيست كه بالاتر از آن خودسازي و خداشناسي است. جهاد اكبر، مبارزه با نفس است كه اميدوارم به اين مهم نائل شويد.
ازپدر عزيزم و برادران و خواهرانم ميخواهم كه در مرگ من گريه نكنند كه باعث خوشحالي دشمنان است و صبر پيشه كنند كه باعث رضايت خداوند است. در پايان از پدرم ميخواهم كه يك سال نماز و روزه قضا برايم بگيريد. والسلام
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار.
حسين توتونچي
27/5/1363
