شهید احمد وفابخش
زندگینامه
آخرین روزهای گرم تابستان سال 1343 بود که خداوند متعال هدیهای گرانبها را به خانوادهی مذهبی و زحمتکش محمدحسین وفابخش در شهری که مزین است به قدوم و بارگاه ملکوتی آقا حسینبنموسیالکاظم «ع» عنایت کرد که او را احمد نام نهادند. احمد دوران کودکیاش را در کانون گرم خانواده و با تربیت صحیح اسلامی رشد کرد و برای کسب علم و دانش راهی مدرسه غیاثی طبس شد، دوران ابتدایی را با موفقیت پشت سرگذاشت و دوران راهنمایی را شروع کرد و پایههای اول ودوم را طی کرد که ناگهان زلزله وحشتناک و ویرانگر طبس در سال 57 همه شهر را تخریب و بخش عظیمی از مردم را در زیر خروارها خاک مدفون کرد.
شرایط باعث شد که احمد سال سوم راهنمایی را در مشهد مقدس گذرانده و برای اینکه بتواند هم ادامه تحصیل دهد و هم سرپرستی خواهر و بچه های خواهرش که در زلزله طبس پدرشان را ازدست داده بودند به عهده بگیرد، به زادگاهش مراجعت و دوران متوسطه را در دبیرستان دکتر علی شریعتی طبس با موفقیت پشت سرگذاشت.
احمد ضمن اینکه یکی از اعضای فعال بسیج دانشآموزی مدرسه بود، به شوق خدمت به عضویت انجمن اسلامی دانش‌آموزان كه در شهرستان طبس نهالی نورس بود درآمد و در جهت رشد و استحكام آن بی‌دریغانه كوشید. شایستگیها و تلاشهای مستمرش باعث شد که وی بعنوان مسئول اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزان طبس معرفی شود. احمد عشق و علاقه خاصی به ائمه اطهار «ع» و برپایی مجالس مذهبی و زنده نگه داشتن شعائر اسلامی داشت به گونه ای که همیشه قبل از مراسمات مخصوصاً نیمه شعبان گروهی از جوانان را دور خودش جمع میکرد و در تزئین و چراغانی شهر فعالیتهای گستردهای داشت.
وی موفق شد از طریق بسیج دانش آموزی مدرسه 4 بار به جبهههای نبرد حق علیه باطل اعزام شود، وقتی نگاه گوتاهی به متن نامههایی که از آن دیار عاشقان برای والدین خود میفرستاد میاندازیم به خوبی درک میکنیم که احمد عاشق شهادت بود و برای رسیدن به معشوقش فرسنگها راه را طی میکرد تا در جبهه و این دانشگاه انسانساز حضور یابد. در آخرین نامهاش که با دستخط شهید موجود است چنین مینویسد: « من این بار چهارم است که به جبهه میروم و فقط برای همین است که لیاقت شهادت را پیدا کنم و به این راه بروم و انشاءالله اگر چنین شود هیچگونه ناراحت نباشید و……..»
سرانجام در آخرین اعزامش پس از پنج ماه و نوزده روز تلاش و دفاع از اسلام و انقلاب تاریخ 23/1/1362در عملیات والفجر یک به آرزوی دیرینه اش رسید
پیكر پاكش پس از یازده سال چشم انتظاری به وطن انتقال یافت و پس از تشییع با شکوه بر دوش مردم شهیدپرور طبس، در جوار مرقد مطهرحضرت حسین بن موسی‌الكاظم «ع» در انوار الهی آرمید. یادش گرامی باد
