شهید علیرضا داریوش
زندگینامه
قلب شهيدان پاك و زلال چون آينه بود. آينهاي كه لياقت يافت تا نور اقدس خداوند را دريابد و به واسطه آن نور، ظلمات را درهم شكند. شهيدان با جان پاك و روحي وارسـته در ميدانهاي جهاد خروشيدند و سرانجام به كاروان نـور پيوسـتند و بـسوي «نـور علـي نـور» هجرت كردند. علیرضا داریوش يكي ديگر از اين راهيان نور است كه همزمان با بهار طبیعت و بوی عطر بهار نارنج در پنجم فروردین سال 1347 دیده به جهان گشود و چشم و چراغ خانوادهاش شد . علیرضا در خانواده‌ای مذهبی در طبس و در دامان پر مهر مادر و آغوش پر از محبت پدری رشد نمود که به او علاقه فراوانی داشتند.
روزهای خوب خدا گذشت و علیرضا کم کم قد کشید و آماده رفتن به مدرسه شد، پدر و مادرش با عشق و علاقه فراوان او را راهی مدرسه نمودند تا علم و دانش بیاموزد و فردای روشنی برای خود بسازد.
علیرضا دانش آموزی با استعداد بود، دوره ابتدایی وی همزمان با ایام پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران بود و با وجودی که کودکی بیش نبود و سن و سال چندانی هم نداشت ولی هرگاه مردم دیارش برای راهپیمایی تجمعی داشتند، با شوق و ذوق حضوری فعال داشت.
تحصیلات خود را پس از پیروزی انقلاب تا كلاس سوم راهنمایی ادامه داد و با تشکیل بسیج در شهر، بلافاصله با شوق در این مدرسه عشق ثبت نام نمود و به عضویت بسیج در آمد، پس از مدتی فعالیت و نگهبانی در این نهاد مقدس در کلاسها و دورههای آموزش نظامی شرکت و برای رفتن به جبهه آماده شد.
علیرضا با کسب اجازه از والدین عازم دیار عاشقان شد و پس از مدتی مبارزه‌ی بی‌امان در جبهه‌ها‌ی حق علیه باطل، سرانجام تاریخ 19/11/1361 در منطقه دشت عباس و در عملیات والفجر مقدماتی در اثر اصابت تركش خمپاره شربت شهادت نوشید.
این حكایت حدیث مردان غیور و صبور و دلاوری است كه به هیچ قیمتی تن به ذلت نداده و با ایثار جان خود حماسه آفریدند شهید داریوش رفت و با پرواز خونینش، چهرة متجاوزان را برملا كرد، لیك قدر سروقامتان عرصه دلدادگی را دانستن، بر همة ما واجب است، عروج این شهید عزیز، به مجله عشق شهادت، در آسمان آبی رضایت حق را تبریك می‌گوئیم، كاش می‌دانستیم این بنده‌ی رها شده از بند خاك، با خدا چه گفت و چه خواند كه شهادت، قسمت او، و حسرت چشمان خیس را سهم ما رقم زد.
پیكر پاك این عزیز در روز 28 بهمن 1361 در زادگاهش بر روی دستان امت حزب‌الله تشییع و در جوار آستان حضرت حسین‌بن موسی‌الكاظم «ع» به خاك سپرده شد. خداوند او را با معصومین «ع» محشور فرماید.
‹خلوت آرامش، گل افشان باد›
